
De reden om te trouwen was de geboorte van hun twee zoons, die later allebei een ernstige stofwisselingsziekte bleken te hebben en het was niet bekend of deze jongetjes het zouden redden.
Heel veel liefde en zorg, maar ook de constante angst, maakten
van dit gezin een erg hecht gezin dat van familieleden veel hulp ontving wanneer nodig.
Nu, 12,5 jaar later, was er de wens om opnieuw te trouwen en de trouwgeloften opnieuw naar elkaar uit te spreken,
dit keer echter met iedereen erbij die het paar zo dierbaar is.
Met de jongens gaat het goed en er kon dus een feestje worden gegeven.
In de tuin waar zij elkaar destijds ontmoet hadden en in het diepste geheim werd dit huwelijk voorbereid.
Dit keer was er wél een echte mooie witte bruidsjurk en ook de bruidegom was in een keurig pak gestoken.
Toen wij ons entree maakten vanuit het tuinhuisje van de overbuurvrouw was iedereen overrompeld en vloeiden de tranen rijkelijk; vooral de wederzijdse ouders waren erg ontroerd.
Geluk en natuurlijk liefde overheersten en zo werd hun 12,5-jarig huwelijk opnieuw gesloten, dit keer met alles erop en eraan!